Kto ukradł jutro? czyli dlaczego nie jest tak jak z obrazka? – Olga Ptak

Kto ukradł jutro?  czyli dlaczego nie jest tak jak z obrazka? Olga Ptak, ilus. Dominika Czerniak-Chojnacka. – Poznań: Wydawnictwo Albus 2019, s. 136 (wiek 5+ i dorośli)

To zapis sytuacji, emocji, próba nazwania tego, co wydaje się nie mieć nazwy, oraz uporządkowania świata pełnego oczekiwań i wyobrażeń związanych z macierzyństwem, a który rozpadł się całkowicie.

To także podróż do świata dziecka, które inaczej niż my postrzega i odczytuje otaczającą go rzeczywistość. Dzięki temu spotkaniu może łatwiej będzie go nam zrozumieć i z większą empatią nie tylko patrzeć na rodziców, opiekunów dzieci, ale także wejść do tego świata i być w mądry sposób pomocnym.

 

Książka  ,,Kto ukradł jutro? Olgi Ptak ma dwóch narratorów: matkę i dziecko, Olgę i Leona. Ukazuje dwa różne światy, które nakładają się na siebie.  To bardzo ważna książka dla wszystkich rodziców, opiekunów, terapeutów, nauczycieli, psychologów, pedagogów i lekarzy   opiekujących się dziećmi z orzeczoną niepełnosprawnością.

Pierwsza część skierowana do dorosłych.Napisana jest z perspektywy mamy niepełnosprawnego chłopca, druga  z punktu widzenia pięciolatka, który ma autyzm.

W tej  dorosłej części poznajemy  mamę,  która opowiada o swoim życiu – rodzica niepełnosprawnego chłopca. O codzienności i  wielkich rzeczach, takich  które dla innych są normalne, niezauważalne, mechaniczne a dla niej każdorazowo są górą, na którą jak Syzyf musi się wspinać (i pchać głaz codzienności).  Autorka – matka  opowiada o swoim życiu  z dzieckiem niepełnosprawnym bez moralizowania i  wstydu. Przybliża nam swój świat, trudną codzienność, przyznając się do emocji, jakie się pojawiają przy bezsilności, jakie ją dopadają.  O złości na cały świat, samotności w walce o zdrowie, życie dziecka. O radzeniu sobie w świece,  który stawia przeszkody nie do pokonania i rani okrutnie, bo nikt nie rozumie, z czym musi mierzyć się każdego dnia…. Nie oczekuje współczucia, ale zrozumienia. Sposób opowiadania o skale, którą każdego dnia pcha pod górę  najbardziej przemawia  do wrażliwego serca.

 

Część dziecięca nie tylko dla dzieci przybliża nam świat autystyka, pięciolatka -Leona. Pomaga zrozumieć sposób jego  postrzegania świata, zachowania i trudności.

,,Mam dużo ciekawych, myśli, które wiercą  się w głowie i chciałbym ci o nich opowiedzieć, ale nie potrafię. Moja buzia jest zdrowa, tylko antena w mojej głowie się zepsuła. Radia mają anteny, którymi łapią myśli i mówią je na głos, a ja tak nie mogę. U mnie słowa gubią się gdzieś po drodze, gdy idą przez kabelki w ciele, i nie potrafią mi się przypomnieć, kiedy ich potrzebuję. Wtedy wszyscy patrzą na mnie i czekają, więc wypowiadam obojętnie jakieś słowo, żeby przestali nade mną stać. Czasem jest tak, że antena wpuszcza do mojej głowy właściwe słowo, ale z buzi wychodzi jakieś inne i nie wiem dlaczego”.
Od Autorki
Dlaczego napisałam tę książkę? Bo byłam wściekła!Terapeuta Ronald Potter-Efron całe życie zawodowe zajmuje się gniewem i złością. W jednej ze jego książek przeczytałam o czterech rodzajach zagrożeń, które wyzwalają wściekłość ? brak poczucia akceptacji społecznej, naruszenie głęboko wyznawanych wartości, porzucenie i bezsilność. Nie mogłam uwierzyć: czyżby to była lista zagrożeń, z jakimi spotyka się rodzic dziecka z niepełnosprawnością? Ależ tak! Z tą „niewielką” różnicą, że zwykle powodem gniewu jest jeden z tych czynników, a tu mamy do czynienia z wszystkimi czterema. Jednocześnie!I jak się nie wściekać, kiedy wszystko jest nie tak, jak miało być?

Książka ,,Kto mi ukradł jutro?”  może stanowić  terapeutyczny wpływ na innych rodziców dzieci z niepełnosprawnościami. Lektura da im wspierajace poczucie, że są ludzie, którzy borykają się z podobnymi problemami.  A co najważniejsze, rodzice niepełnosprawnych dzieci znajdą tu przyzwolenie na przeżywanie trudnych emocji, na odczuwanie ,, rzeczy, których czuć nie wypada” i myślenie ,,o rzeczach, których myśleć nieładnie”.

,,Kto mi ukradł jutro” to również  książka dla rodziców zdrowych dzieci.  Uczy emaptii, otwiera oczy. Większość z nas nie ma pojęcia o problemach, z jakimi muszą mierzyć sie opiekunowie niepełnosprawnych dzieci.

Ta niezwykła książka, zabiera czytelnika w niełatwą podróż i otwiera nowe horyzonty, otwiera okno. Jest głosem tych wszystkich, którzy są cichymi bohaterami każdego dnia.

Książka ,,Kto mi ukradł jutro? jest laureatem konkursu na Książkę Edytorsko Doskonałą -2019 r.

niepełnosprawność, autyzm, odmienność, empatia

Oprac. Justyna Jurasz