Wychowawca

Wychowawca 2Wychowawca – miesięcznik adresowany do nauczycieli i wychowawców katolickich. Ukazuje się od 1993 roku w Krakowie.

Wydawcą jest Polskie Stowarzyszenie Nauczycieli i Wychowawców,  a redaktorem naczelnym czasopisma Józef Winiarski. Tematyka jaką porusza „Wychowawca” koncentruje się się wokół systemu wartości we współczesnym świecie. Każdy numer posiada temat wiodący.

W 2016 r. w kolejnych numerach podjęto nastepujące problemy : rola rodziny w wychowaniu (nr 1) ; nowe uzależnienia (nr 2) ; wiara i wychowanie (nr 3) ; wycieczki szkolne (nr 4) ; zainteresowania uczniów (nr 5) ; nastolatki pod presją (nr 6) ; odpowiedzialność w wychowaniu (nr 7-8) ; indywidualizacja ksztalcenia (nr 9) ; Etos wychowawcy (nr 10) ; wirtualna społeczność (nr 11) ; psychologia komunikacji (nr 11). Ponadto na bieżąco zamieszczane są materiały dotyczące profilaktyki uzależnień, a także programy wychowawczo-patriotyczne oraz scenariusze uroczystości szkolnych.

Rok 2017 – rokiem wolontaroatu. Numer 1/ 2017 „Wychowawcy” poświęcony jest wolantariatowi. Wolontariat jest coraz popularniejszą formą aktywności młodych ludzi, którzy chętnie włączają się w społeczną pomoc. Ofiarowują im swój czas, możliwość rozmowy, pomagają w rozwiązywaniu trudności i problemów. Obdarowują radością i uśmiechem. Ta działalność jest formą miłości bliźniego, a dla wolontariuszy – szkołą życia. Angazujemy młode pokolenie w działania wolontariatu, kształtujemy i rozwijamy postawy altriustyczne dzieci i młodzieży, podkreśla Józef Winiarski redaktor naczelny miesięcznika.

Dobre maniery – to temat przewodni numeru 2/2017 „Wychowawcy”. Szkoła jest typową instytucją. Jeśli wprowadzimy w niej savoir-vivre jako zespół zasad, reguł i wskazań oraz etykiet biznesu (instytucji), spowoduje to, że uczniowie będą się codziennie usprawniać w stylu życia, który jest właściwy dla świata dorosłych – zauważa Stanisław Krajski, autor artykułu „Filozofia savoir-vivre’u”.

Urszula Kłusek w swoim rozważaniach podkreśla, iż słowa uczą, przykłady pociągają. Warto byłoby opracować savoir-vivre obowiązujący w świecie nauczycieli i wyhcowawców. Jeśli zostanie on wdrożony w życie, wówcas wychowanie dzieci i młodzieży stanie się prostsze, łatwiejsze i bardziej owocne.

Dzięki znajomości zasad dobrego zachowania uczniowie nabywają kompetencje społeczne, które w przyszłości pozwolą im radzić sobie w rozmaitych sytuacjach, budować relacje z innymi i doskonalić formy zachowania – wyjaśnia Bożena Romanowska w tekście „Ada, to nie wypada”. Czy savoir-vivre jest dzisiaj potrzebny? Ponadto w numerze scenariusz lekcji wychowawczej dla uczniów klasy VI lub I-III gimnajzum – „Savoir-vivre czyli dobre maniery” przygotowany przez Teresę Król.